يك مسأله، اصلِ مسأله‌ى انتخابات و ربط آن با مردم‌سالارى از نظر اسلام است......

تاكنون مجالس متعدّدى در ايران تشكيل شده كه همه برخاسته از آراءِ مردم و متّكى به يك استدلال منطقىِ قوى هستند. مجلسِ امروز مجلس ششم است و همه‌ى اين مجالس معتبرند و بايستى آنچه را كه آنها تصويب مى‌كنند، همه عمل كنند. اگر جايى تصوّرمان اين است كه اين مصوّبه يا اين مجلس يا اين برهه بر طبق مصالح كشور نيست، بايد به خودمان مراجعه كنيم و ببينيم كه اينها را غير از ما كس ديگرى انتخاب نكرده؛ ما انتخابشان كرده‌ايم. اين‌كه من بر روى انتخابات پُرشور و حضور همگانى در آن تأكيد مى‌كنم، وجهش همين است. بعضى خيال مى‌كنند اگر ما انتخابات پُرشورى داشته باشيم، نظام جمهورى اسلامى مشروعيت پيدا مى‌كند و اگر انتخابات پُرشور نبود، نظام مشروعيت پيدا نمى‌كند. اين حرف، حرف درستى نيست. نظامهاى دمكراسى در دنيا با نصف آراءِ ما در رياست جمهورى و مجلس نظامهايشان را اداره مى‌كنند و احساس عدم مشروعيت هم نمى‌كنند. اين‌كه من بر حضور مردم اصرار مى‌كنم به‌خاطر اين است كه اين يك وظيفه شرعى و وجدانى و عقلانى است؛ چون مجلس وقتى قانون تصويب كرد، همه بايد تسليم آن قانون باشيم، پس شما بايد در ايجاد آن مجلسى كه مى‌خواهد اين قانون را تصويب كند، نقش ايفا كنيد. اگر خودتان را كنار بكشيد، اين كنار كشيدن هيچ مشكلى را حل نمى‌كند؛ بايد وارد ميدان شويد. اگر تلاشتان را كرديد و آنچه را كه خواستيد نشد، شما تلاشتان را كرده‌ايد؛ وظيفه‌تان را انجام داده‌ايد.

نكته‌ى ديگر در زمينه‌ى انتخابات اين است كه شباهت مهمّى هم بينِ دمكراسى در مجلس ما با دمكراسيها و پارلمانهاى غربى وجود دارد و آن اين‌كه در همه جاى دنيا پارلمانها براى حفظ و تقويت نظام به‌وجود مى‌آيند، نه براى مبارزه با نظام - آن كسانى كه مخاطب اين حرف هستند گوشهايشان را واكنند، بشنوند - چون پارلمان جزو نظام و براى تكميل آن است. پارلمان جاى حضور مخالفان نظام نيست كه عدّه‌اى بگويند ما از طريق وارد شدن به مجلس شوراى اسلامى با قانون اساسى يا با نظام جمهورى اسلامى مبارزه مى‌كنيم! اين در همه جاى دنيا كاملاً غيرمنطقى و غلط است. شما هيچ جاى دنيا را نمى‌بينيد كه در پارلمان با نظام مخالفت كنند. البته با دولتها مخالفت مى‌كنند؛ استيضاح مى‌كنند، پايين مى‌كشند، بالا مى‌برند؛ اما هيچ پارلمانى با ساخت نظام سياسى مخالفت نمى‌كند؛ چون پارلمان جزو ساخت نظام است و معنى ندارد كه مخالفت كند. البته در داخل مجلس شوراى اسلامى مثل همه‌ى پارلمانهاى ديگر گروههاى مختلف - به‌قول خودشان فراكسيونهاى مختلف - حضور دارند كه برنامه‌ها و مذاقهاى گوناگونى دارند، كه بايد هم باشد و مجلس جاى مناقشات پُرشورِ مستدل و سياسى و كارشناسى است. بايد خيلى پُرشور بحث و مناقشه كنند؛ اما با استدلال برنامه‌هايشان را به‌طرف مقابل خود بقبولانند و آنها را قانع كنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: